شنیدنی هایی از آداب و رسوم مردم کاپاکانا

به گزارش وبلاگ تحصیل، قبل از سفر به کاپاکانا، من تصور می کردم که کاپاکانا و بولیوی بسیار شبیه ساحل آمالفوی در ایتالیا هستند. از این جهت این تصور شکل گرفته بود که در سراسر آب های تاریک و خروشان دریاچه، تیتاکاکا زمینی کمی خشک و دارای ظاهری مشابه با کاپاکانا دارد و تپه ها دارای مجموعه ای از خانه های رنگارنگ و هتل های سرامیکی هستند. ساحل زیبا و سفید و ساحل شنی و ساحل سنگی نیز در آنجا دیده می شود. اما هنگامی که به میدان اصلی کاپاکانا رفتم، تمام تصورات من راجع به این منطقه از بین رفتند. علاوه بر زیبایی های این شهر، آداب و رسوم مردم کاپاکانا هم جالب و دیدنی است. پس با ما در مجله گردشگری خبرنگاران همراه باشید برای اطلاعات بیشتر از آداب رسوم در کاپاکانا...

شنیدنی هایی از آداب و رسوم مردم کاپاکانا

سفر به کاپاکانا

کلیسای بانوی ما در محلی از کاپاکانا واقع شده است که در آنجا کار های تخریبی و ویران کننده ای انجام می شود، مانند از بین بردن سنگ های کوره ریخته گری، تشکیل بازارهای آفتابی، کار با کاشی های عجیب و غریب سفید و قطعه قطعه کردن سنگ ها. این نوع کارها در اطراف پارک ها در حال افزایش می باشد. این شهر در ارتفاع باور نکردنی 3841 متری واقع شده است، آسمانی آبی دارد و هوا پاک و روشن به نظر می رسد.

این کلیسا یک مکان بسیار مقدس برای بولیویایی ها و پرویی ها است. گوستاو مورالس، راهنمای سفر بولیویایی من، توضیح داد که نقطه ورود اصلی برای کسانی که از پرو به بولیوی سفر می کنند، سفر به کاپاکانا است.

هزاران نفر از مردم هر ساله برای خوش گذرانی و تفریح به پچاماما یا همان مادر زمین می آیند. بعضی معتقدند که عیسی مسیح در کاپاکانا عمر دستگاه ها و انسان ها را افزایش میدهد و رفتن به کاپاکانا باعث افزایش طول عمر انسان و افزایش کارکرد وسایل می شود. هر زمانی که شما ماشینی را خریداری می کنید، اولین سفر جاده ای شما باید به کاپاکانا باشد تا سفرهای ایمنی را در پیش رو داشته باشید. این یک جشن بزرگ است.

ما چندین اتومبیل را پشت سر گذاشتیم و سپر اتومبیل خود را با گل های تازه تزیین شده به نمایش گذاشتیم. خانم های سالخورده در آگواویو با جنب و جوش و با هیجانی غیر قابل وصف، شال های سنتی بافته شده و دامن های سنگین و سیاه خود را برای بالا رفتن از ستون ها آماده میکردند. مجسمه گلادیاتورها را روی سقف اتومبیل قرار دادند، در حالیکه کشیش ها پشت سر آن ها می رفتند و آب پاش های پلاستیکی روشن را با آب مقدس پر می کردند. من این شانس را داشتم که یک سخنرانی پر هیجان از توآست به زبان اسپانیایی و اندی بومی آیمارا بشنوم.

مورالس گفت: بسکمک از کسانی که با خودروهای خود به اینجا آمده اند اتومبیل دیگری هم دارند که از آن استفاده می کنند، اما چون آن ها معتقدند که با آمدن به اینجا اتومبیل خود را در مقابل تصادف و حوادث ایمن می کنند، هر ماشین تازهی که می خرند، به اینجا می آورند تا هم برایشان برکت داشته باشد و هم اینکه اتومبیل خود را در مقابل حوادث ایمن کنند و این ایمنی و برکت فقط شامل حال افرادی می شود که با اتومبیل تازه خود به این سفر بیایند که جزو آداب و رسوم مردم کاپاکانا است.

او گفت، بعضی از مردم، از لاپاز، اوروو یا حتی از سانتا کروز دلا سیرا یا پوتوسی، خود را به این مکان زیارتی می رسانند.

مورالس توضیح داد که پس از مراسم ایمن سازی و دعا برای شامل برکت بودن، صاحبان اتومبیل ها و مردم محلی نوشیدنی هایی را که در اتومبیل نگه داشته بودند را روی زمین می ریختند تا از تشنگی پاچاماما کم کنند. بعضی ها معتقد بودند مکان هایی که قلوه سنگ ها رنگ آمیزی شده اند، مکان هایی است که در گذشته جادوگران نوشیدنی های خود را در آنجا ریخته بودند و نشان از عجیب ترین آداب رسوم در کاپاکانا است.

او گفت: کشیش ها نوشیدنی ها را نمی ریزند، اما گاهی اوقات که هوا بسیار گرم شود ممکن است این کار را انجام دهند. رسم نوشیدنی چیزی است که به عنوان یک سمبل در این جشن از طریق خود صاحبان خودرو رواج یافته است. پس از این آداب رسوم در کاپاکانا و ایمن ساختن ماشین ها، زمان برای جشن فرا می رسد. بولیویایی ها و پرویی ها هر دو دوست دارند که نوشیدنی داشته باشند، بنابراین فقط در طول زمان جشن به نوشیدن مشغول می شوند.

من پرسیدم با گلبرگ های گل رز، نوشیدنی درست می کنند؟

مورالس گفت: گلبرگ های رز تقریبا یک سمبل و یک بخش مهم از جشن و آداب و رسوم مردم کاپاکانا هستند. آن ها در اتومبیل ریخته می شوند و ریختن نوشیدنی روی آن ها به گلبرگ ها کمک می کند تا خوشبوتر شوند و از دیگر آداب و رسوم مردم کاپاکانا به شمار می آید. به این ترتیب، هنگامی که شما در مسیر بازگشت به خانه رانندگی می کنید، می دانید که یک ماشین تازه دارید و در کاپاکانا خوش گذرانده اید. به گفته مورالس، رسم خودروی ایمن شده و نوشیدن نوشیدنی در حدود 1940 یا 1950 شروع شد، زمانی که بیشتر بولیویایی ها و پرویی ها توانستند یک ماشین برای خانواده هایشان تهیه کنند و می توان آن را در لیست آداب رسوم در کاپاکانا قرار داد.

در سفر به کاپاکانا حتما خواهید دید که مردم قادر به آوردن قایق ها، خانه ها، دام ها یا زمین های خود به باسیلیکا در محضر بانوی ما در کاپاکانا نبودند و برکت و خوشبختی را فقط در این می دانستند که با ماشین تازه خود به کاپاکانا بیایند و آن را از هر خطری دور کنند؛ مانند بقیه افراد خوشبختی را در گوشی و وسایل گران قیمت خود نمی دیدند. این مردمان با حس همین چیزهای مقدس است که به احساس خوشبختی پی می برند.

با این حال، سفر به کاپاکانا به عنوان محلی برای زیارت، توسعه یافت و پیشرفت کرد و اتومبیل ها نیز مقرون به صرفه شدند. در حقیقت، حدود سه قرن قبل از اینکه خودرو حتی اختراع شده باشد، این مکان، مقدس در نظر گرفته می شد.

گیلرمو دلگادو، استاد و انسان شناس دانشگاه کالیفرنیا و متخصص فرهنگ بولیوی در سانتا کروز، گفت: کاپاکانا منطقه ای است که راه ورودی به جزیره باستانی را به جزیره ایلا دل سول باز می کند. داستان در آداب رسوم در کاپاکانا شروع می شود. جایی که یک حرم به اهل سنت اختصاص داده شده است، که به عنوان خدای ایلکاها محسوب می شود. کاپاکانا تبدیل به یک زیارتگاه و اقامتگاه برای زنان شده است.

هنگامی که مسیحیت در اوایل قرن 16میلادی از اسپانیا وارد شد، کشیش مشتاق بود که ساکنان محلی آیمارا را به کاتولیک تبدیل کند. آن ها مریم مقدس را تحت عنوان جاودانه در خورشید و مادر زمین می دانستند که در سفر به کاپاکانا کاملا حس خواهید کرد.

دلگادو گفت: این فرایندی است که به نام انتقال فرهنگ شناخته شده است. آنها تقریبا مکمل یکدیگر هستند نه مخالف یکدیگر.

این ادیان، که در کنار هم کار می کردند، به تقویت معروفیت رو به رشد کاپاکانا به عنوان یک مکان مقدس کمک کردند. چیزی که علاوه بر این در دو افسانه دیگر نیز بیان شده است.

این افسانه ها اولین بار در اواخر دهه 1500 تنظیم شده اند، زمانی که یکی از معترضان ایکان ها به نام تیتو یوپانکی که اعتقاد داشت، مجسمه مریم مقدس با بیش از 1متر ارتفاع، با استفاده از یک چوب مخصوص به رنگ تیره ساخته شده است. بعضی از داستان ها اعلام می کنند که یوپانکی نه تنها یک هنرمند است، بلکه تحت هدایت الهی نیز می باشد، او به طور الهی آموخته است که به طور خاص برای ساخت این مجسمه تلاش کند. او به عنوان یک رمانتیک یا مورنا، ویرجین سیاه و یا مدونا سیاه شناخته شده است.

افسانه دوم از زبان ماهیگیران برزیل است که گفته شده در دریاچه تیتاکاکا با حادثه وحشتناکی رو به رو شده اند که این حادثه غرق شدنِ مجسمه تاریک یا ویرجین ، که آن ها با خیال راحت آن را برای دعوت مریم مقدس به ساحل می فرستادند، بوده است. ساحل معروف کوکاکانا برزیل با توجه به این داستان، برای احترام به ماهیت مقدس کاپاکانا بولیوی نامگذاری شده است.

دلگادو گفت: راموس گاویلان، کشیش آگوستینین در سال 1621، در مورد مجموعه ای از 132 معجزه که ویرجین دِ کاپاکانا نامگذاری شده، نوشته شده است. به نظر می رسد معجزه ماهیگیر برزیلی در میان داستان های مشابه محبوبیت بیشتری نسبت به بقیه داشته است.

اگر چه هیچکس نمی تواند بگوید که مجسمه چگونه ساخته شده است؛ با این حال مجسمه وجود دارد. این الهام بخش ساختن یک کلیسای کوچک به طور خاص در دهه 1580 بود. این کلیسا در طول قرن ها رشد می کند، تبدیل به کلیسای جامع در حدود 1620 و در نهایت تبدیل به باسیلیکا کنونی در کاپاکانا می شود، که به طور کامل در سال 1805 ساختش به پایان رسید. بازدیدکنندگان هنوز می توانند مجسمه تاریک ویرجین را مشاهده کنند.

مورالس گفت: این مجسمه هرگز از معبد حذف نخواهد شد، زیرا اعتقاد بر این است در صورت حذف شدن سیل وحشتناکی اتفاق خواهد افتاد. در داخل کلیسای جامع و معروف کاپاکانا، ریسه های با شکوهی در اطراف ستون ها و آرک ها قرار دارند. گل ها از محراب آویزان هستند و شمع ها با نور کم روشن اند. مجسمه در یک طاقچه کوچک با پایه مکانیکی، در مرکز تزئینات درخشان واقع شده است. این به کشیش ها اجازه می دهد که مجسمه را به صورتی قرار بدهند که هم در معرض دید گروه های مردمی باشد و هم رو به روی درب اصلی کلیسا قرار بگیرد و چشم انداز زیبایی داشته باشد. همچنین گفته می شود که به این ترتیب، مجسمه می تواند از پرو و بولیوی مراقبت کند. مسیحیان هر روز در هفته در کاپاکانا خودروهای خود را ایمن می کنند. با این حال روزهای پرطرفدار و شلوغ روزهای شنبه و یکشنبه هستند و جشن های کارناوال و مذهبی مثل عید پاک و روزهای استقلال پرو و بولیوی پرطرفدار تر است که در اواخر ژوئیه و اوایل اوت برگزار می شود.

برای جشن در کاپاکانا، به غیر از ماشین چه چیز دیگری لازم است؟

مورالس به من گفت: حدود 200 بولیویو هزینه می کنند تا اتومبیل شما را ایمن سازی کنند، دوازده بطری نوشیدنی چیزی است که بیشتر مردم آن را تهیه می کنند. آن ها از دو یا سه بطری بر روی بدنه ماشین استفاده می کنند و سپس بقیه را می نوشند. شما در حالت ایده آل آخر هفته می روید و یک شب اقامت می کنید. همیشه در کاپاکانا جشن می گیرند تا شما بتوانید با خودروی تازه خود رانندگی کنید.

منبع: همگردی

به "شنیدنی هایی از آداب و رسوم مردم کاپاکانا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "شنیدنی هایی از آداب و رسوم مردم کاپاکانا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید