تغییر ساعت رسمی سلامت ما را به خطر می اندازد! - وبلاگ تحصیل

به گزارش وبلاگ تحصیل، در بعضی از کشور های نیم کره شمالی، تغییر ساعت رسمی کشور در اول فصل بهار امری معمول است، اما بعضی کارشناسان باور دارند که چنین تغییری واقعاً ضروری نیست و بعضی از مردم نیز این موضوع را ناراحت کننده می دانند. اما اکنون که مردم کشور ها آماده می شوند تا ساعت رسمی خود را یک ساعت به جلو ببرند، یک یافته تازه پزشکی نشان می دهد که این تغییر ساعت ممکن است برای سلامتی افراد نیز زیان بار باشد.

به گزارش وبلاگ تحصیل، یکی از کشور هایی که چنین تغییر ساعت رسمی را اعمال می نماید، کشور ایالات متحده آمریکاست و تحقیق تازه نیز در این کشور انجام شده است. بر اساس این تحقیق حدود یک سوم آمریکایی ها می گویند که از تغییر ساعت رسمی کشور آن هم دوبار در ناراضی هستند. بعلاوه بیشتریت قاطع یعنی 63 درصد از مردم این کشور به طور کلی موافق حذف کامل این تغییر ساعت هستند. اما جدای از این نارضایتی عمومی، اکنون کارشاناسان علوم پزشکی نیز عنوان می نمایند که این تغییر ساعت با اثرات منفی جدی بر سلامتی مرتبط است.

دکتر بث آن مالو، استاد عصب شناسی مرکز پزشکی دانشگاه واندربیلت در نشویل تنسی و مدیر بخش خواب این مرکز در تحقیقی که در سال 2020 در مجله JAMA Neurology منتشر کرد، به همراه همکارانش شواهدی را آنالیز کرد که تغییر ساعت فصلی را با افزایش سکته های مغزی، حملات قلبی، و کم خوابی نوجوانان مرتبط می کرد. این دانشمندان اخیراً نیز با حضور در یک جلسه کنگره ایالات متحده، مجدداً و به طور جدی بر شواهدی تأکید کردند که خطر آفرین بودن تغییر ساعت رسمی بر سلامت افراد را نشان می داد.

کمبود خواب؛ یک عارضه جدی!

رفتن از ساعت تابستانی به ساعت استاندارد در هر نوامبر (اول پاییز) با برگرداندن ساعت ها یک ساعت به عقب به گفته دانشمندان به نسبت اثرات منفی کمتری بر سلامت دارد. اگرچه بعضی از افراد ممکن است با این تغییر احساس عدم تعادل نمایند که آن هم با چند هفته استراحت رفع می گردد، اما واقعیت این است که تحقیقات تازه آن را با اثرات جدی بر سلامت مرتبط نکرده است. با این همه بردن ساعت به جلو گویا بدن را بیشتر دچار اختلال می نماید. دانشمندان می گویند این امر بدان جهت است که بدن ما انطباق کمتری با این ساعت پیدا می نماید. به عبارت دیگر، با وجود اینکه ساعت ما می گوید 8 صبح است، احساس می گردد 7 صبح است. در واقع، بدن ما چند ماه را در حالتی سپری می نماید که زمان را جلوتر زمان واقعی می بیند و این امر بر درک شبانه روز تأثیر می گذارد. این به ویژه قابل توجه است، زیرا نور صبح برای یاری به تنظیم ریتم طبیعی بدن ارزشمند است؛ ما را بیدار می نماید و هوشیاری ما را بهبود می بخشد.

دانشمندان می گویند اگرچه دلایل دقیق این امر هنوز مشخص نیست، اما ممکن است به علت تأثیر نور بر افزایش سطوح کورتیزول، هورمونی که پاسخ استرس را تعدیل می نماید، یا تأثیر نور بر آمیگدال، بخشی از مغز که درگیر احساسات است، باشد. در مقابل، قرار گرفتن در معرض نور بعد از ظهر، ترشح ملاتونین را در مغز به تاخیر می اندازد، هورمونی که باعث خواب آلودگی می گردد. این می تواند با خواب تداخل داشته باشد و باعث گردد ما در کل کمتر بخوابیم، و این اثر می تواند حتی پس از اینکه بیشتر افراد به از دست دادن یک ساعت خواب در آغاز وقت تابستانی عادت نمایند، ادامه یابد.

بعلاوه مشخص شد که این موضوع می تواند بر بلوغ افراد نیز تأثیرگذار باشد. ما می دانیم که در دوران بلوغ، بدن آغاز به ترشح هرمونی به نام ملاتونین می نماید که به طور معمول فرآیند ترشح آن در اواخر شب شدت می گیرد. این تغییر ملاتونین در دوران بلوغ تا 20 سالگی ادامه دارد. اما تغییر ساعت رسمی در نوجوانان سبب می گردد تا در دریافت سیگنال طبیعی که به خوابیدن آن ها یاری می نماید، تاخیر داشته باشند، چراکه در معرض مسائل خواب ناشی از نور طولانی شبانه روز هستند. بعلاوه ممکن است نوجوانان به علت برنامه های مدرسه، ورزش و فعالیت های اجتماعی به طور مزمن دچار کمبود خواب شوند. به عنوان مثال، بسیاری از بچه ها مدرسه را حدود ساعت 8 صبح یا زودتر آغاز می نمایند. این بدان معناست که بسیاری از جوانان یا دیر از خواب بلند می شوند و یا در تاریکی مطلق به مدرسه می فرایند.

اثرات جغرافیایی تغییر ساعت رسمی

جغرافیا نیز می تواند در نحوه تأثیرگذاری تغییر ساعت فصلی بر افراد نقش داشته باشد. یک مطالعه نشان داد که افرادی که در لبه غربی یک منطقه زمانی زندگی می نمایند، که دیرتر در صبح و بعد از ظهر روشن می شوند، نسبت به همتایان خود در لبه شرقی همان منطقه زمانی، خواب کمتری دارند. این مطالعه نشان داد که ساکنان حاشیه غربی نرخ بالاتری از چاقی، دیابت، بیماری های قلبی و سرطان سینه و بعلاوه عایدی سرانه کمتر و هزینه های مراقبت های بهداشتی بالاتری داشتند. تحقیقات دیگر نشان داده است که نرخ بعضی سرطان های دیگر در لبه غربی منطقه زمانی نیز بالاتر است.

دانشمندان بر این باورند که این مسائل سلامتی ممکن است ناشی از ترکیبی از کم خوابی مزمن و ناهمترازی شبانه روزی باشد. ناهماهنگی شبانه روزی به عدم تطابق در زمان بندی بین ریتم های بیولوژیکی ما و دنیای خارج اشاره دارد. به عبارت دیگر، زمان انجام کار های روزانه، مدرسه یا خواب بر اساس ساعت است، نه بر اساس طلوع و غروب خورشید. این بدان معناست که ما وقتی از یک ساعت رسمی در یک محیط جغرافیایی با منطقه زمانی وسیع استفاده می کنیم، این خود به خود یک اختلاف در زمان واقعی ایجاد می نماید. برای مثال کشوری که در یک ساعت زمانی کامل قرار گرفته است، اختلاف شرق و غرب آن به صورت واقعی یک ساعت خواهد بود، در حالی هر دو منطقه از یک ساهت رسمی پیروی می نمایند. حال اگر همین موضوع را با تغییر ساعت فصلی همراه کنیم متوجه خواهیم شد که مثلا در منطقه ها غربی افراد چقدر باید زودتر و در تاریکی بیدار شوند.

تاریخچه مختصری از تغییر ساعت فصلی

کنگره ایالات متحده آمریکا در طول جنگ جهانی اول و بار دیگر در طول جنگ جهانی دوم، و بار دیگر در طول بحران انرژی در اوایل دهه 1970، طرحی را برای صرفه جویی انرژی در تابستان وضع کرد. ایده این بود که استفاده از نور اضافی بعدازظهر تابستان با کاهش احتیاج به روشنایی الکتریکی، باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می گردد. این ایده تا حد زیادی نادرست است، زیرا احتیاج به گرمایش ممکن است در صبح در زمستان افزایش یابد، در حالی که احتیاج به تهویه مطبوع نیز می تواند در اواخر بعد از ظهر در تابستان افزایش یابد.

یکی دیگر از استدلال های هوادار این موضوع این بود که در طول روز و روشنایی آن، نرخ جرم و جنایت کاهش می یابد. در حالی که این حقیقت ثابت شده است، این تغییر بسیار ناچیز است و به نظر می رسد اثرات منفی سلامتی آن بر مقدار کمتر جرم و جنایت غلبه دارد. پس از جنگ جهانی دوم، مشخص تاریخ آغاز و انتها برای ساعات تابستانی به عهده دولت های استانی گذاشته شد. از آنجایی که این امر مسائل بسیاری را در برنامه ریزی و ایمنی راه آهن ایجاد کرد، کنگره قانون زمان یکنواخت را در سال 1966 تصویب کرد. این قانون تاریخ های سراسری ساعت تابستانی را از آخرین یکشنبه آوریل تا آخرین یکشنبه اکتبر مشخص کرد.

در سال 2007، کنگره قانون زمان یکنواخت را اصلاح کرد تا ساعت تابستانی را از دومین یکشنبه ماه مارس به اولین یکشنبه ماه نوامبر افزایش دهد، تاریخ هایی که تا به امروز به قوت خود باقی است. با این حال، این قانون به استان ها اجازه می دهد تا از انجام تغییر ساعت خودداری نمایند. برای مثال، آریزونا و هاوایی به همراه پورتوریکو، جزایر ویرجین ایالات متحده، جزایر ماریانای شمالی، گوام و ساموآی آمریکایی در زمان استاندارد دائمی هستند. اکنون، بسیاری از استان های دیگر در حال آنالیز این موضوع هستند که آیا آن ها هم باید به ساعت دائمی و بدون تغییر بپیوندد.

با این همه آمریکایی ها در خصوص اینکه آیا زمان دائمی تابستانی را باید ترجیح داد یا زمان استاندارد دائمی، اختلاف نظر دارند. دکتر بث آن مالو و همکارانش معتقدند علم مرتبط با سلامت، از ایجاد زمان استاندارد دائمی حمایت می نماید. زمان استاندارد تقریباً نزدیک به نور طبیعی است و خورشید مستقیم در ظهر یا نزدیک ظهر، درست در بالای سر ما قرار می گیرد. در مقابل، در زمان تابستان از مارس تا نوامبر، نور طبیعی یک ساعت بعد به طور غیر طبیعی تغییر می نماید. بر اساس شواهد فراوان مبنی بر اینکه ساعت تابستانی غیرطبیعی و ناسالم است، دانشمندان معتقدند که باید ساعت تابستانی را لغو کنیم و زمان استاندارد دائمی را اتخاذ کنیم.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-وبلاگ تحصیل